In Memoriam zr. Petronella

Regina Pacis nieuws Geen reacties

Op 13 oktober 2020 is Zr Petronella in huize d’Alzon overleden in de leeftijd van 96 jaar. Haar uitvaartmis en begrafenis op het kloosterkerkhof vond  ( vanwege de Coronamaatregelen) in besloten kring plaats op17oktober 2020.

Zr. Petronella  werd geboren  te Hapert op 22 februari 1924 als Johanna Monica Plasmans. Ze trad op 15 november 1944 in bij de missiezusters Oblaten van de Assumptie en legde op 3 juni 1952 haar eeuwige Gelofte af. We zullen zr. Petronella herinneren als een zuster van gebed. Vanuit het gebed heeft ze geleefd en gewerkt, dat was de rode draad in haar leven. Ze heeft veel kunnen en mogen doen voor velen.

Haar kloosterleven heeft veel wegen gekend; zorg voor het eenvoudige werk, kinderen, bejaarden, zieken en de keuken in Worcester (USA). Vanwege heimwee kwam ze terug en ging haar werk hier verder. Ze begeleidde 10 jaar lang mensen uit de psychiatrie, zodat ze weer konden terugkeren in de maatschappij. Daarnaast heeft ze in Nijverdal een dekenproject opgezegd met vele vrijwilligers. Hiervoor heeft ze een koninklijke onderscheiding gekregen en dit project blijft nog steeds doorgaan. Tot het laatst heeft zij dit project gevolgd en warme contacten onderhouden met de vrijwilligers hiervan.

Haar handen stonden nooit stil, voor menigeen heeft zij een warme trui gebreid of een deken genaaid of gehaakt. Voor haar familie was zij een geliefde tante, ze keek uit naar hun telefoontjes of bezoek.  Zr. Petronella was een stille en bescheiden zuster, die nooit in de belangstelling wilde staan. Ze stond positief in het leven en was dankbaar voor alles wat iedereen en vooral de verzorgsters voor haar deden. Eén van haar vrienden schreef: “Ze was een sterke vrouw, een goed mens en een dierbare vriend. Ik zal haar vriendelijke stem, soms ondeugende ogen en haar hart voor de medemens erg missen”.

Hierbij een gebed dat haar dierbaar was:   

Geen van ons allen gaat zijn weg alleen

 God leidt ons onzichtbaar door ons leven heen 

naar zijn land van leven, naar een land van zon

dat Hij ons beloofd heeft voor de reis begon

Heer in uw handen ligt ons levenslot

kracht van liefdebanden zijt Gij zelf mijn God

Leid ons op uw wegen, op U hopen wij

geef ons uwe zegen en blijf ons steeds nabij.

 

Iedereen zal zr. Petronella op eigen wijze blijven gedenken.

We bedanken haar voor alles wat zij voor iedereen gedaan en betekend heeft.

 

                                         

 

 

In memoriam zr. Laurentia

Regina Pacis Geen categorie Geen reacties

Op 2 juli 2020 is zr. Laurentia in huize d’Alzon overleden in de leeftijd van 96 jaar. Haar uitvaartmis en begrafenis op het kloosterkerkhof vond  ( vanwege de Coronamaatregelen) in besloten kring plaats op 7 juli 2020.

 

Zr. Laurentia werd op 2 maart 1924 in Voerendaal geboren als Johanna Gertruda Theresia Smeets. Zij trad op 14 augustus 1943 in bij de missiezusters Oblaten van de  Assumptie. De eerste jaren werkte zij in de verzorging in Doenrade, maar in 1956 werd zij gevraagd om naar Amerika te gaan, waar zij voor de paters Assumptionisten in Worcester werkte en in het bisschopshuis. Na 20 jaar kwam zij terug naar Nederland en later vertelde zij vaak dat dit haar mooiste jaren waren geweest. De overgang van Amerika naar Nederland was groot, maar vanuit haar gebedsleven en groot vertrouwen vervulde ze hier vele taken. Zo was ze overste in Nijverdal en werkte ze in de keuken in Baarlo, Hulsberg en Boxtel. Ze deed haar taken met grote toewijding, al was het niet altijd gemakkelijk. Zij had een diep gebedsleven en vond er de kracht voor het leven van elke dag. Haar congregatie was haar dierbaar, nooit ontbrak ze bij welke oefeningen dan ook. Blij was ze in “Huize d’Alzon” te zijn, dankbaar voor alle zorg die ze kreeg. Ze had interesse voor iedereen en deed aan alles mee. Ze was blij als ze bezoek kreeg, al liet ze het niet altijd blijken. Haar aandacht ging uit naar anderen, niet naar zichzelf, want ze wilde het liefst zo weinig mogelijk aandacht trekken en zeker niet op de voorgrond staan. Een gelovige, bescheiden en eenvoudige zuster is van ons heengegaan.

Zr. Laurentia, bedankt voor alles wat u heeft gedaan.

In memoriam zr. Martina

Regina Pacis Geen categorie

 

 

Op 13 december 2019 is zr. Martina van Uijtregt in huize d’Alzon overleden in de leeftijd van 95 jaar. Zij werd op 19 december te rusten gelegd op ons kloosterkerkhof.

Zr. Martina, geboren als Lisa van Uijtregt, kwam uit een gezin van 9 kinderen, waarvan zij de oudste was. Ze trad op 22-jarige leeftijd in bij de Missiezusters Oblaten van de Assumptie. Na haar eerste gelofte ging ze studeren voor kleuterleidster en heeft dit beroep op verschillende plaatsen uitgeoefend. Ze begon en eindigde hiermee in Bergeijk, waar ze op 54-jarige leeftijd stopte als kleuterleidster, om plaats te maken voor jongeren.

Bij zr. Martina stond dienstbaarheid voor de medemens centraal, ze probeerde altijd te zorgen dat het de ander aan niets ontbrak. Ze had aandacht voor iedereen, ook juist voor de eenvoudige mensen en voor daar waar nood groot was.

Ze maakte snel en goed contact met iedereen, had altijd een goed woord over en maakte graag grapjes. Ze was een gemeenschapsmens en was dus graag te midden van andere zusters en genoot in stilte.

Hoewel ze erg van het leven hield, moest ze accepteren dat ze steeds meer lichamelijke beperkingen kreeg en dat het onvermijdbare einde ook voor haar naderde. Ze ontving de Sacramenten van de zieken in het bijzijn van haar medezusters en enkele dagen erna overleed zij, in het bijzijn van haar zus.

Dank aan allen die haar met zoveel liefde en zorg hebben omringd.

Zr. Martina, bedankt!

 

In memoriam zr. Irene

Regina Pacis nieuws

Op 28 maart 2019 hebben we in onze kloosterkapel afscheid genomen van zr. Irene Claas en haar te rusten gelegd op ons kerkhof.

Zr. Irene is opgegroeid in een gezin met nog 4 broers en 7 zussen en de band met haar familie is steeds heel hecht gebleven. Op 15 augustus 1944 trad ze in bij de Missiezusters Oblaten van de Assumptie, in het klooster “Regina Pacis”in Hulsberg en kreeg ze de naam zr. Irene ( Vrede).

Zr. Irene streefde naar perfectie in alles wad ze deed, in haar werk als onderwijzeres gaf ze de kinderen mee wat maar mogelijk was. Na 25 jaar onderwijzeres te zijn geweest, werd ze gevraagd om naar Brazilië te gaan waar ze 8 jaar werkte in de catechese, gezinsadoptie  en laten in het kindertehuis in Andradas.  Voor de Congregatie had zij een grote toewijding; de geschriften van de Stichters waren haar dierbaar en ze was heel goed op de hoogte van wat er speelde in de Congregatie wereldwijd. Ze had een talenknobbel, waardoor ze veel uit het Frans vertaald heeft voor haar communiteit.

Zr. Irene was iemand waar je niet omheen kon, ze was eerlijk in haar kritiek naar anderen, maar waardeerde het des te meer als men ook eerlijk naar haar toe was. Zij had een zwakke gezondheid, maar een sterk doorzettingsvermogen, wat er toe geleid heeft dat ze de laatste jaren, ondanks valpartijen, toch steeds weer wist op te krabbelen. Na de laatste val knapte ze echter  niet goed op en ging ze in een rap tempo geestelijk en lichamelijk achteruit. Ze was al een hele tijd klaar om dit aardse leven te verlaten en gelukkig heeft de Heer haar rond het middaguur op  22 maart tot zich geroepen, waar zij voorgoed gelukkig kan zijn bij haar familie en medezusters die haar zijn voorgegaan.

We zeggen dank aan allen die zr. Irene met liefde hebben verzorgd en omringd.

Prinselijk bezoek in huize d’Alzon

Regina Pacis nieuws

Op woensdagmiddag 27 februari kregen de zusters en bewoners van huize d’Alzon hoog bezoek. Het prinsenpaar van carnavalsvereniging de Beumerwalders van Hulsberg, Prins Roger 3e en Prinses Ilona, kwamen op bezoek. Samen met enkele leden van de raad van elf deden ze  rond 15.00u hun opwachting. Inmiddels zaten de bewoners, verkleed met leuke hoedjes en boa’s, al vol spanning te wachten.  Er werd  gezamenlijk koffie gedronken en er werden leuke anekdotes verteld.

Natuurlijk werden er ook foto’s gemaakt!

Bij het afscheid nemen werd de vervolgafspraak al gepland: de volgende dag zou het prinsenpaar terugkomen om een worst te brengen naar de zusters, zodat deze voor goed weer konden bidden.

Zo gezegd, zo gedaan. Op donderdagmiddag kwamen Roger en Ilona met een dikke cervelaatworst. Deze werd officieel overhandigd aan zr. Anita. De dagen erna werd er extra gebeden door de zusters, maar op maandagochtend 4 maart leek het even of dit nog niet genoeg was geweest, want het regende en het stormde zelfs een beetje.  Echter; de zusters hadden wel zeker hun best gedaan want ’s middags, ten  tijde van de optocht, was het droog!!

ALAAF voor prins Roger 3e en prinses Ilona!